ANG ROMANSA NI BAGYONG ONDOY

Friday night ng maka-receive ako ng tawag mula sa aking isang masugid na manliligaw.
Ang taray di ba may ganun.
Sabi niya bibisita siya sa aking kinabukasan, araw ng sabado September 26, 2009.
Kaya naman exited ako dahil for the first time ay magkikita na kami ng masugid kong manliligaw na ito.
Taga Laguna ang aking manliligaw.
Medyo malayo dahil dito ako nakatira sa Manila.
Pero magkaganon pa man willing pa rin siya magbiyahe ng malayo para sa akin.
Ewan ko ba kung bakit pero talagang excited na rin ako.
Maaga akong umuwi ng biyernes na yon.
At syempre hindi ako masyado nakatulog dahil sa malamig ang simoy ng hangin at medyo umuulan noon.
Madaling arawna ako dinalaw ng antok kaya kinabukasan kahit masakit ang ulo ko sa puyat maaga akong bumangon at naglinis ng kwarto ko.
Maliit lang namn kasi ang inuupahan kong kwarto sa isang male dorm dito sa Sampaloc area.
Nakakahiya naman kasi sa aking bisita kung aabutan niyang makalat ang room ko dahil halos hindi na ako makapaglinis sa aga ng pasok ko sa office at gabi naman kung ako ay dumating galing office.
Kaya buong araw akong naglinis.
Matapos akong maglinis ay tinawagan ko na si Anton upang siguraduhin kung darating siya dahil medyo lumalakas na ang ulan.
Wala naman kasi akong kamalay malay na may parating na palang bagyo sa pilipinas.
Nang malaman kong pasakay na siya ng bus ay naligo na ako.
Dahil ayon sa kanya tatlong oras lang naman ang biyahe mula sa Laguna hanggang Manila.
Kasama na doon ang traffic.
Pero hindi ko ini-imagine na mas mapapahaba pa ang biyahe niya dahil sa sobrang traffic.
Kaya around 2:00 pm after maligo bumababa na ako ng dormitory dahil nasa 4th floorang kwarto ko.
Pagdating kosa ibaba laking gulat ko ng makita kong mataas na ang tubig sa labas ng building namin halos umabot ito ng hita.
Nagdadalawang isip tuloy ako kung pupuntahan ko pa si Anton sa aming napag-usapang tagpuan.
Pero nakukunsensya naman ako kung hindi ko siya sisiputin dahil nasa biyahe na siya.
Kahit mataas ang baha eto ako at lumusong sa hanggang hitang tubig ulan.
Isama mo na roon ang samu’t saring mga dumi galing sa estero at umapaw na kanal.
Very yucky talaga.
At ngayon lang ako naniwala sa isang text message ng friend ko.
“Walang ulan, bagyo, baha ang susuungin kung lalakeng chuchupain ang katatagpuin”.
Believe me totoo pala ito. Hahahaha
Ituloy ko ang kwento.
Dahil wala ng bumibiyaheng mga jeep kahit medyo malayo ang SM from my place sinuong ko ang baha para lang makarating doon kasi iyon ang pinaka malapit na place sa LRT papuntang Buendia sa Taft Avenue.
Muli kong kinamusta ang biyahe ni Anton.
Sabi niya nasa Calamba na daw siya medyo ma-traffic daw dahil mataas na rin ang baha sa dinaraanan ng bus niya.
Kaya sabi niya gagabihin na raw siya ng dating ng Manila.
Dahil doon namili na muna me ng grocery sa super market.
Medyo marami naakong napamili at malayo pa rin daw siya.
Kaya naman bumalik na muna anko ng dorm upang iuwi ang aking mga pinamili.
Tapos lumakas na ang ulan dahil sa bayong Ondoy.
Pero hindi ko matiis na hindi siya puntahan dahil baka kung ano naman ang isipin niya sa akin na wala akong isang salita.
Kaya kahit mataas na ang baha eto muli akong lumusong upang makarating ng LRT papuntang Taft Avenue.
Pagdating ko ng Gil Puyat malakas pa rin ang ulan at mataas ang baha.
Nang muli akong tumawag kay Anton.
Nasa SLEX na daw siya.
Nang muli kong tingnan ang oras mag 6:00pm na pala kaya kumain muna ako ng sandwhich sa 711.
To be the story short.
Hintay ako ng hintay.
Marami na akong mga nakausap na naistranded na pasahero sa loob ng 711.
Shit!!! Kung kelan naman ako biglang na lowbat ang cellphone.
Goodluck sa aming fisrt ever meetingni Anton.
Pero dahil walang pwedeng humadlang sa matagal ko ng paghihintay, minemories ko ang number na gamit niya at tinawagan ko siya sa landline.
Malapit na raw siya pero ang masaklap ay hindi na raw gumagalaw ang bus na kanyang sinakyan.
Imagine 11:00pm na iyon ng gabi wala pa rin siya nakakainit ng ulo.
Pero mas nanaig sa akin gang pwedeng maging mainit ang aking gabi dahil sa lamig na dala ng bagyong Ondoy.
Lumpas ang alas dose… ala una… alas dos… alas tres ng madaling araw wala pa rin siya.
I fell to give up na, hindi ko na kaya ang mga pangyayari.
Ng may biglang tumabi sa akin at nagtanong ikaw ba yan Eli.
For sure siya na ito.
Buti naman at dumating ka na sabi ko.
Pasensya na ha di ko naman inaasahan na aabutan ako ng malakas na bagyo sa daan.
Dahil sa pagod at kahit guton na siya niyaya ko na siya umuwi ng dorm ko para naman doon ko nalang siya ipagluluto para hindi na rin ako malakihan ng gastos.
Kaya heto alas singko na ng umaga bumibiyahe na kami pabalik ng Tayuman.
Doon kasi ako malapit para lalakarin na lang namin ang pauwi ng dorm.
Pagdating ng room ko naligo muna ako para hindi ako magkasakit dahil sa natuyuan na ako ng ulan sa katawan.
At ganun rin ang ginawa ko sa kaniya.
Pinaligo ko nasiya para hindi rin siya magkasakit.
Habang naliligo siya ay nagluluto naman ako ng pwedeng ilaman sa aming kumukulong mga sikmura.
Eksatong tapos siyang maligo ay tapos na rin akong magluto ng soup.
Kainan to the max dahil talagang gutom na rin kami.
After kumain medyo sumisikat na ang liwanag pero may ulan pa rin sa labas.
Magkayakap kaming nahiga pero kakaibang kaba ang aking nararamdaman.
Dahil first time lang kami nagkita at nagkasama.
Pero parang ang sarap niyang kayakap.
Wala siyang hiya kahit hindi niya rin ako masyadong kakilala.
Basta tumupad siya sa kanyang binitiwang salita.
Paliligayahin kita pag nagkita tayo, yun ang sabi niya.
Sinimulan niya akong halikan sa labi.
Halos para siyang uhaw sa halik.
Bawat hibla ng aming hininga ay naghahabol ng hangin.
Mapagtuklas ang kanyang dila sa loob ng aking bibig.
Sumasabay sa laban ang aking dila sa kanyang dilang mapagtuklas.
Bumaba ang kanyang halik sa aking leeg.
Mainit… nakakasabik… nakakakiliti…
Ahhhh… tanging ungol na mamumutawi sa akinng pagnanasa.
Dahan dahan inangkin ngkanyang mainit na labi ang suso ko na medyo nabiyayan na ng laki.
Ohhhhhhh…. Ang muli kong tugon sa maalab niyang pagnanasa.
Pumaibabaw siya sa akin at talagang niromansa niya ako ng todo.
at nang ako naman ang umibabaw sa kanya sinabayan ko ang kanyang mainit na romansa at libog na nadarama.
Halikan na walang katapusan.
Dahan dahan ako bumaba sa kanyang puson.
At hinalikan ko ang mga balahibong karugtong ng gubat na kanyang iniingtan.
Malaki ang kanyang tarugo na noon ay dahan dahan ng nabuhay.
Nasa pitong pulgada yata ang haba nito.
At talagang mataba siya kaya lalo akong naaliw sa alaga niya.
Isinubo ko ito ng dahan dahan.
Taas baba ako sa alaga niyang tigas na tigas na.
At mga ungol naman ang kanyang tugon sa aking ginagawa.
Na halos hindi na rin maririnig ng kalapit kwarto namin dahil sa lakas ng ulan na hatid ng bagyong Ondoy.
Dahan dahan niya ako pinatuwad at papasukin na daw niya ang aking butas.
Kaya naman pumuwesto na ako upang hindi siya mahirapan sa pagpasok ng kanyang alaga sa aking munting kweba.
Mula sa pwesto ni Anton.
Dahan dahan niyang pilit ipinapasok ang matigas niyang alaga.
Masakit pero tiniis ko dahil alam ko magiging maligaya si Anton sa kanyang ginagawa.
Eli… ang sarap… mo…ahhhh…. Ang mga binibitiwang salita ni Anton.
Kaya naman lalo akong nalibugan sa kanya.
Kahit masakit naging successful siya sa kanayang pagpasok.
At dahan dahan na siyang umiindayog sa ibabaw ng aking katawan.
Maskulado ang katawan ni Anton kaya naman ramdam ko ang kanyang bigat.
Bawat indayog niya masarap sa pakiramdam.
Bawat pagpasok niya aking inaabanagan.
Mabilis… pabilis ng pabilis ang ginagawa niyang indayog.
Halos nakakabaliw ang kanyang paglabas pasok sa butas na aking iniingatan.
Ahhhhhh…. Ang tanging ungol na lumalabas sa akin.
Malapit na ako Eli.
Sa loob ko na ito ipuputok ok lang ba sayo?
Tanong niya habang nanggigigil siya sa aking katawan.
Ok lang siya ahhhhhh… ang aking tugon….
Ohhhhhh… yan na ahhhhh… ahhhhhhh. Ang sarap mo Eli…. Ahhhhh
Dahan dahan na ang kanyang pag indayog. Tanda na narrating na niya ang tuktok ng kaligayahan na kanyang inaasam asam.

WAKAS.